منم كه ديده به ديدار دوست كردم باز چه شكر گويمت اي كارساز بنده نواز نيازمند بلا گو رخ از غبار مشوي كه كيمياي مراد است خاك كوي نياز زمشكلات طريقت عنان متاب اي دل كه مرد راه نينديشد از نشيب و فراز طهارت ار نه به خون جگر كند عاشق به قول مفتي عشقش درست نيست نماز در اين مقام مجازي به جز پياله مگير در اين سراچه بازيچه غير عشق مباز به نيم بوسه دعايي بخر ز اهل دلي كه كيد دشمنت از جان و جسم دارد باز فكند زمزمه عشق در حجاز و عراق نواي بانگ غزل هاي حافظ از شيراز