یا حق
سلام
بازم هم سلام اما سلام نماز
پس از ذکر صلوات، سه سلام مىدهیم: یکى به رسول خدا، یکى به اولیاى خدا و یکى به مؤمنان و همکیشان خود.
خداوند در آیه «یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً» بدنبال صلوات، دستور سلام بر پیامبر مىدهد، لذا در نماز پس از صلوات بر آن حضرت، بر او سلام مىدهیم: «اَلسَّلامُ عَلَیْک اَیُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُه»
با تکبیرةالاحرام از خلق بریدیم و به خالق پیوستیم. در پایان نماز نیز ابتدا به گل سرسبد هستى، یعنى پیامبراکرمصلى الله علیه وآله سلام مىکنیم. سپس به بندگان صالح خدا سلام مىکنیم:
«اَلسَّلامُ عَلَیْنا وَ عَلى عِبادِ اللَّهِ الصَّالِحینَ» شامل همه انبیا و اوصیاى گذشته و امامان معصوم مىشود.
خداوند نیز خود بر پیامبرانش سلام و درود مىفرستد: «سلام علىالمرسلین» ، «سلام على نوح» ، «سلام على ابراهیم» ، «سلام على موسى و هارون»
با اسلام خود را با بندگان صالح خدا پیوند مىدهیم. پیوند و رابطهاى فراتر از مرزهاى زمان و مکان، با همه پاکان و صالحان در طول تاریخ در همه عصرها و نسلها.
آنگاه به مؤمنانِ همراه و همکیش خود در زمان حاضر مىرسیم، به آنان که در جماعت مسلمین شرکت کردهاند و با ما در یک صف واحد قرار گرفتهاند. به آنان و فرشتگان حاضر در جمع مسلمین و دو فرشته مأمور خود سلام مىکنیم: «اَلسَّلامُ عَلیْکُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُه»
نماز را با نام خدا آغاز کردیم و با سلام به خلق خدا پایان مىبریم.
در این سلامها، سلسله مراتب مراعات شده است، ابتدا رسول خدا، بدنبال او انبیا و اولیا و صالحان و پس از آنها مؤمنان و پیروان.
از یکی از کتاب های اقای قرائتی نت برداشتم. یادم نیست کدومش بوده.
التماس دعا
یاعلی
یا حق
سلام
هر ماشینی که می خواد راه بیفته یه مدتی نیاز داره تا رو ریل بیفته. ماشین نو هم باید آب گیری بشه. عطر نماز که سهله.
استارت عطر نماز هم چون با مسافرت های پی در پی من همراه شد خیلی دیگه استارتی شد.
چه کنیم روزگارست دگر.
شنیدید شتر در خواب بیند پنبه دانه؟ ما هم به امید سایت همچی پنبه می خوردیم دیدنی. البته بلا تشبیه
خلاصه از سفر طول و درازمون برگشتیم و آمدیم که بمانیم البته مشروط بر اینکه خدا بخواهد.
و آمدیم که عطر نماز را پر بار تر از قبل راه بیندازیم اما مشروط بر اینکه خدا بخواهد.
و اما برای شروع:
تو عطر نماز خدا بیامرز قبلی یه قسمت داشتیم به نام ره آورد سفر. ترجیح می دم که از این سفری که بین 4 تا شهر در حال رفت و آمد بودم یه خاطره بگم یا میشه گفت یه ره آورد.
تو خونه ما رو مسئله کتاب خیلی حساسیت نشون داده می شه طوری که هر وقت پدر بزرگوار منزل میان بعد سلام اولین جمله و سوالشون اینه که امروز چقدر کتاب خوندی؟
حالا نه فکر کنید خیلی کتاب خون هستیما، شاهد بر حرفم اینه که معمولا هفته ای یکی دوباری سر کتاب نخوندن ها اوضاع داشتیم.
این سری که تهران بودم بابا می گفتن: اوایل طلبگی یه استادی داشتیم که می گفت اگر هرکسی به تعداد دفعاتی که در روز دستشویی می ره یه صفحه کتاب بخونه کلی کتاب خون و کتاب خونده شده داشتیم.
خیلی رفتم تو فکر.
یک جامعه اسلامی که باید نسل به نسل فرهنگ دینی و اسلامی رو انتقال بده به نظر شما مگه تو مدرسه و دانشگاه مخصوصا دانشگاه های این دور و زمونه چقدر به آدم یاد می دن که خودمون رو بی نیاز از کتاب خوندن می دونیم؟
اصلا چقدر می دونیم که در خودمون نیازی به کتاب و بیشتر دونستن نمی بینیم.
چرا اینقدر تو جامعه ما تبلیغ کتاب کم میشه؟
اینقدری که صرف شکم می کنیم که نصفش نجاست می شه چرا صرف کتاب نمیکنیم؟
چرا از 100 تا روحانی که بالا منبر صحبت میکنن به اندازه تعداد یه دستت هم توصیه کتاب خونی نمیکنن؟
من تو یه طایفه شیر تا پیر روحانی بودم و بالتبع تو جماعت روحانی خیلی رفت و آمد داشتم. پای منبر خیلی ها هم نشستم، سه نفر رو دیدم که رو کتاب خوانی خیلی تاکید می کنن: مقام معظم رهبری، آقای قرائتی، بابام
چرا از مسئولین گرفته تا معلم ها و پدر و مادرها به کتاب اهمیتی نمیدن؟
دیدید وقتی سیسمونی نوزاد می برن؟
تا لباس 8-7 سالگیش هم می زارن. تا اسباب بازی که به درد 10 سالگیش می خوره رو می زارن. اما یه دونه کتاب که به درد 2 سالگی بچه بخوره هم نمی زارن.
اخیرا یه تعداد کتاب کودک دیدم خیلی کیف کردم. تمام اصول دین و فروع دین، بحث انتظار و ظهور، معرفی کربلا و جمکران و مشهد و ... رو اوردن در زبانی بسیار ساده در قالب شعر برای بچه های پیش دبستانی.
اما اینقدر به کتاب خونه کم سر می زنیم و بی خبر هستیم که اصلا از هفت دولت آزادیم.
دیگه بقیع غریب نیست، کی گفته بقیع غریبه؟ دیگه امام رضا ع غریب نیست، کی گفته امام رضا ع غریبه؟
الان کتاب غریبه حتی نزد مبلغینمون.
یا حق
سلام
این عطر نماز ما هم شده مثل طلسم شده ها. یا نه شده مثل اونایی که بختشون رو بستن.
از اونور برنامه نویس یا بهتر بگم برنامه نویسان محترم اینقدر زیادی لطف داشتن که بعد از اینکه دو تا برنامه نویس عوض کرد بازم کارش راه نیفتاد و اینقدر راه نیفتاد و نیفتاد تا سرورش هم از کار افتاد.
تقریبا یک سالی می شه که داره خاک می خوره. معمولا تو این دنیا کاری که بدون پول بخواد انجام بشه از همون اول باید توقع اینکه کارت به موقع و سر وقت انجام بشه رو نداشته باشی. و گرنه یه سایت در پیت (البته از لحاظ صاحب مادی وبلاگ) که تا حالا دو تا برنامه نویس که هر کدومشون سایت های نسبتا قوی تو اینترنت دارن روش کار می کردن تا حالا هزار باره کار انجام شده بود.
بگذریم درد دل زیاده که الان نه جاشه و نه وقتش.
اینقدر امروز که پشت نت نشستم از اینکه عطر نماز مدتهاست به دلایل مختلفی از کار افتاده عصبانی و ناراحت شدم که اصلا یادم رفت تولد ضرت زهرا س رو تبریک بگم.
روز مادر بر همه مادران مبارک.
برنامم این بود که به مناسبت روز مادر هفت تا از خصلت های بسیار زیبای مادرم رو که خود من له تنهایی اگر مزین به این خصلت های زیبا نشدم اما همیشه زیباترین صحنه های ذهنم رو این خصلت ها پر کرده رو روی خط بیارم. اما چون درگیر نمایشگاه هستم و دسترسی به اینترنت هم خیلی کم دارم خلاصه نشد که بشه.
اومدیم هم تبریکی گفته باشیم و هم استارتی دوباره تا ایشا الله مثل قبل و شاید پر بار تر از قبل به کار ادامه بدم.
التماس دعا
یا علی
